OT

Buhay pa pala ang blog na to at buhay pa pala ang numero unong lasenggo na si Beero. Whoah! Kelan ba yung huling update ko? Nung isang taon pa siguro. Muntik ko na ngang makalimutan ang password ko sa WP at halos di ko na alam kung san hahanapin ang “Posts” dahil medyo marami na ring nagbago sa WP mula nung mawala ako. Buti nga may tinatawag na ressurection kaya eto ulet ako nagbabalik mula sa future. Oo parang si Henry de Tamble lang dun sa “Time Traveler’s Wife”. Napanood nyo ba? Di ko napanood eh. lols.

Anyways to cut the long intro short, minsan ko na lang madalaw ang blog na to dahil medyo busy ang online drinking buddy nyo ngaun. Oo B-U-SY. Akalain nyo yun. Career. Lovelife (make believe). Sexlife (make believe ulet). Pero pramis busy talaga ako sa work ngayon.

Sino ba naman ang di mabi-busy pag six days a week kang pumapasok sa opis. 2 weeks nang ganun ang sched ko. Wala naman akong magawa kundi sundin ang sched na ginagawa ng workforce. Nakakaasar lang kasi parang pingalalaruan nila ang sched ko. Minsan off ko Sat-Sun tapos magiging Fri-Sat. At mula nga last week naging isa na lang ang off ko. Kumusta naman yun? Kahit naman siguro sinong empleyado magrereklamo sa ganun unless mukhang pera at malupet ang pangangailangan. Tao lang ako napapagod din. Gusto ko lang namang magkaroon ng 2 days na off bawat linggo. Okay lang sana na gulpuhin nila ako sa pagtake ng calls basta sobrang taas ng sales conversion ko. Eh ngayon nga na isa lang ang naclose kong sale out of 45 calls eh. At least may benta naman kahit pano.hehe.

Nakakapagod magtawag minsan. Nakakabingi, nakakaasar, at nakaka-nosebleed. Mahirap makipag-usap sa mga Briton. Yun pa lang napakalaking challenge na. Kelangan magfake ng British accent. Minsan nga palagay ko tuloy pareho na kami ng accent ni kuya Manny. Ya know. lols. Madalas din akong makipag-away sa customers lalo pag mahirap paliwanagan at yung tipong nangungulet lang at wala naman talagang balak kumuha ng product. Yung pag sinabi mong 14 pounds yung broadband eh sasabihing mahal. Eh samantalang 14 pesos lang yun sa Pinas. lols.

Pero may good calls naman minsan. Okay yung feeling pag natutulungan mo yung customer na magkaroon ng service na gusto nila. Pero syempre bago yun kelangan mo munang makipagbolahan at mang-uto para makaclose ns sale. Kanya-kanyang diskarte kumbaga. Kahapon nga may customer akong matanda. Nagshare sa kin tungkol sa “Planet X” thingy. Nagtanong sa kin kung alam ko raw. Aba malay ko. Buti kung XXX yan at siguradong alam ko. lols. Yung 2012 prediction pala yun. Mas lalo akong nawindang nung tinanong ako kung ano ang contingency plan ng client namin sakaling magkatotoo yun.haha. Naman! Di tinuro sa min yun. Sinabi ko na lang sa kanya di ko alam at para may rapport naman sabi ko sa kanya manood na rin ng movie na “2012” na irerelease this November.lols. Normal na rin sa kanila ang magsabi ng “cheers” bago maghang up. Iniisip ko tuloy maraming Briton ang lasenggo at laging may hawak na beer. Kewl!

Kanina lang may nakausap akong Pinay na OFW sa UK. Nurse sya dun. Nakakatuwa lang kasi first Pinoy sya na nakausap ko sa work. Napakacasual ng usapan namin. Ganun pala talaga pag may kausap kang kababayan sa abroad. Nakaka-overwhelm at nakaka-excite. Gustong-gusto ko na nga sanang mag-tagalog kaso hindi pwede. Lagot ako sa QA. Natatawa na lang ako kasi nagta-tagalog sya. Kumuha sya ng broadband sa kin. Niloloko ko nga sabi ko add ko sya sa Friendster. hehe. Dahil na rin sa sobrang excitement nung naclose ko na yung sale, sabi nya “paalam” bigla ko tuloy nasabing “ingat”.tsk. Ayun lagot ako sa QA kasi vernacular pag naverify yung sale.tsk.  

Hay ganun talaga sa work may good times at bad times. Minsan may pahinga minsan wala. Pero ok lang basta may trabaho pa rin para may pambili ng beer every weekend. Oh sya tulog na ko. Pasok ulet ako mamaya eh.

Explore posts in the same categories: Uncategorized